وی افزود که قبل از دیدارم با وی به من هشدار دادند که رفتار عجیب رهبر انقلاب لیبی ممکن است به من آسیب بزند اما اتفاقی افتاد که ترس من به سرعت از بین رفت.
وی می نویسد: " ناگهان قذافی از سخن باز ایستاد و به جلو و عقب خود نگاه می کرد. سپس با صدایی بلند گفت : به بوش بگویید که از سخن درباره دو کشور مستقل اسرائیل و فلسطین دست بردارد. تنها باید یک کشور تشکیل شود و نام آن اسراطین باشد."
وی افزود: " او از آنچه در ادامه به او گفتم خوشش نیامد و ناگهان دو مترجم را بیرون انداخت. با خودم گفتم که وضع به خوبی پیش نمی رود. او قذافی است! بعد از آن مرا در آشپزخانه مخصوصش به شام دعوت کرده و آلبومی که حاوی عکسهایش با رهبران جهان بود را نشانم داد. در همان لحضات بود که آهنگی با نام " گل سیاهی در کاخ سفید" با صدای یک ترانه سرای لیبی که مخصوص من ساخته شده بود، پخش می شد."
کاندولیزا رایس در خاطراتش در حالی که می خواهد به خوانندگانش اطمینان خاطر دهد می گوید: " این موضوع عجیبی است اما بد نیست."
رایس همچنین می نویسد: " وقتی که از این دیدار بازمی گشتم به این فکر می کردم که قذافی تا چه حد در عالم خاص خود زندگی می کند ". " از خود می پرسیدم آیا او دقیقا می داند که اطرافش چه می گذرد و از این که سلاح های کشتار جمعی را از او گرفتیم خوشحال بودم".
وی ادامه می دهد: " او مطمئنا در پناهگاه مستحکمش در استفاده از این سلاح ها تردیدی به خود راه نمی داد ".
نویسنده: 
